mánudagur, 2. febrúar 2004

I am a Warrior Poet.
The Arena is my domain.
In life or in death, there I am free.

This may be our last march
There is everything to gain.
Let them come, let them come to me.

We rage. They feel our wrath.
They scatter, they die. They fall.
Their yells, their cries ring out loud.

We reign supreme.
The sweet scent of victory for us all.
We leave the arena, head high, proud.

---

Í Þýskutíma fékk ég sms frá Himma um að ég þyrfti að mæta sem liðsmaður 4-T á fótboltamótið sökum veikinda tveggja liðsmanna. Ég hafði ekki hugsað mér að vera með en hvað gerir maður ekki fyrir bekkinn og vinina? Fyrsta leiknum töpuðum við sjálfkrafa þar sem við náðum ekki á staðinn í tæka tíð. Eftir harða baráttu þar sem við lékum á tímabili einum færri, enn og aftur sökum veikinda, var háður úrslitaleikur milli 3-F og 4-T þar sem 4-T fór með sigur af hólmi. 2 - 0. Davíð Ingi Daníelsson var tvímælalaust maður leiksins með eitt glæsilegt mark og stórkostlega björgun fyrir framan mark 4-T. Eftir leikinn var mér hrósað fyrir einhverjar gloríur en ég held að sigurvíman hafi eitthvað ruglað fólkið. Ég man ekki eftir að hafa haft nein stór áhrif á útkomuna en það var óendanlega ljúft að reka sigurinn ofan í kokið á Erni Bender. Hann var óþolandi alla keppnina og var nokkuð viss um að vinna. En að lokum bar hið góða sigur úr býtum.
Those who fear The Dark / Have never seen / What The Light can do.

tack tack

--Drekafluga, Innanhússmeistari með 4-T 2003 - 2004--

Engin ummæli: