sunnudagur, 30. nóvember 2003

Ok, ég var að downloada trailernum af The Punisher (Marvel Comics) og whahahahááá hvað ég hlakka til að sjá hana. Náunginn sem leikur hann lék hákarlagaurinn í Deep Blue Sea og stelpur, munið þið eftir gaurnum úr The Sweetest Thing, þessum sem Cameron Diaz var á eftir? Já? Ok, svona væri hægt að útfæra andstæðu hans: The Punisher. Sami leikari. Svo leikur Travolta vonda gaurinn og á líklega eftir að koma vel út. Mér finnst hann alltaf betri illur. Svo eru líka fleiri skemmtileg andlit sem maður þekkir eins og Rebecca Romijn-Stamos (Mystique úr X-Men) og Will Patton (Coach í Remember the Titans, Jackson Haisley í The Agency). Sá líka trailerinn úr Troy, stórri stórmynd sem er stór og skartar Brad Pitt, Orlando Bloom og Eric Bana. Ekki slæmt það. Strákarnir fá action og svala náunga og stelpurnar geta slefað. Yay!

Björg, vinkona og kórfélagi, Birgisdóttir (sem á þrjár alnöfnur á landinu) á afmæli í dag. Til hamingju með daginn Björg. Í dag hef ég annars voða lítið að segja. Var að koma að austan þar sem hægt var að sjá fullt, fullt af ómenguðum snjó og skransa hægri vinstri á bílnum í frekar skemmtilegri hálku og ekki eins skemmtilegum skafrenningi. Ég seldi klósettpappír fyrir Króatíuferðinni og áttaði mig á því að ég hefði átt að panta miklu meira. Það tók mig í hæsta lagi þrjú korter að selja þrjár pakkningar af klósettpappír og aðrar þrjár af eldhúspappír og ég var varla orðinn heitur þegar allt var bara búið. Og þetta var meir að segja með kurteisishjali og tilheyrandi. Magnað.

Svo má geta þess að ég breytti linknum inn á bloggið hjá Gunnþóru og Önnu Völu þar sem hin síðan (já, hin síðan. og ég hélt að ég væri e-r bloggari með bara eina) þeirra er miklu skemmtilegri. Ég hafði staðið í þeirri meiningu að hún lægi niðri eða virkaði ekki eða eitthvað álíka skemmtilegt og var búinn að gleyma henni. Um að gera að láta mann ekki vita. Uss... en nú þarf ég að klára að læra. Ta ta...

tack tack

--Drekafluga--

laugardagur, 29. nóvember 2003

Einmitt... ég er að spá í að safna aftur hári. Ég mundi sýna ykkur mynd en ég vil ekki að fólk safnist á móti mér í þessu. Hjörtur vinur minn kallaði mig reyndar lucky asshole og sagðist mundu drepa fyrir svona hár þegar hann sá mynd af mér. Það hafði einhver áhrif og ég mun að öllum líkindum berjast gegn móður minni sem vill senda mig í klippingu. Ég á alls ekki erfitt með að meðtaka álit Hjartar á nokkru efni. Hann hjálpaði mér alveg ótrúlega mikið (með overdose af gríni, aðallega á minn kostnað) þegar ég var í sálarkreppu um daginn. Scrollið niður til að sjá ljóð frá því tímabili. Og ekki halda að ég hafi verið að tala í fleirtölu hérna í síðustu setningu, ég var að þéra. Lesendur þessarar síðu ná nefnilega varla fleirtölu. Hjörtur virðist vera sá eini sem hefur fyrir því að lesa nokkuð á þessari síðu. Ég hafði nógu mikið fyrir því að koma upp einhverju Comment-kerfi og svo notar það enginn. Bah, who needs them anyway.

I'm off to be bitter. But before I do, here are a few facts about the Universe, taken from The Hitch Hiker's Guide to the Galaxy:

1. Area: Infinite.
The Hitch Hiker's Guide to the Galaxy offers this definition of the word 'infinite'.
Infinite: Bigger than the biggest thing ever and then some. Much bigger than that in fact, really amazingly immense, a totally stunning size, real 'wow, that's big' time. Infinity is just so big that by comparison, bigness itself looks really titchy. Gigantic multiplied by colossal multiplied by staggeringly huge is the sort of concept we're trying to get across here.

2. Imports: None.
It is impossible to import things into an infinite area, there being no outside to import things in from.

3. Exports: None.
See imports.

4. Population: None.
It is known that there are an infinite number of worlds, simply because an infinite amount of space for them to be in. However, not everyone of them is inhabited. Therefore, there must be a finite number of inhabited worlds. Any finite number divided by infinity is as near to nothing as makes no odds, so the average population of all the planets in the Universe can be said to be zero. From this it follows that the population of the whole Universe is also zero, and that any people you may meet from time to time are merely products of a deranged imagination.

5. Art: None.
The purpose of art it to hold the mirror up to nature, and there simply isn't a mirror big enough - see point one.

Douglas Adams, The Hitch Hiker's Guide to the Galaxy (The Restaurant at the End of the Universe), pages 245 - 246.

------------------
Kannski er það bara tölvan en ég virðist ekki komast í eldra dótið mitt. Lendi bara inná einhverri afsökunarsíðu hjá Blogspot. Reyniði þetta og segið mér svo endilega hvort þetta virkar hjá ykkur.
--ok, búinn að kippa þessu í liðinn. Smámál. Lífið er fallegt.

tack tack

--Drekafluga, an apprentice of The Cardboard Tube Samurai--

föstudagur, 28. nóvember 2003

Örsaga
---
The Cardboard Tube Samurai Chronicles.

Day 34.
It cannot be much farther. Signs of his passing are everywhere. It feels like walking in the wake of a pestilence. So much destruction, so much pain and anguish. He is a maelstrom of evil. There are few things one can do against such unchecked hate but he, like those before him, walks in the garden of my turbulence. I am close.

Day 35
I do not see him but sense him still. Darkness grows in the north. It is there I will go, it is there I will find him. Too much suffering, too much blood has been spilled on his behalf. My quarry nears.

Day 36
I have caught up with him now. Volrath. My journey nears it's end. The fate of a nation will be decided come tomorrow. Come. Come as fast as you can. I cannot wait.

Day 37
It seems like eons since dawn broke. Yet my wounds are sore, my palms raw. When the battle-rage subsided I barely had the strength to stand but it is not beyond mending. There are few who dare challenge a Stormbringer Elite. Should one do so, there is one fewer. Volrath has now fallen as well as his minions. Why, you may ask, would I near bring myself to death for the sake of those who fear me, don't understand me? Why would I willingly sacrifice myself to this cause? Because it is not a cause but a necessity. I do it because I can.

Inspired by: Heaps of stuff.

Thank you.
Dedicated to my friend in humour and nerdism, Hjörtur.

---
Þetta er hálf þunnt en ég sé samt möguleika í þessu. Ég gæti einhvern tíman skrifað eitthvað heilsteypt um þetta. Ágætis grunnur ef svo má segja.

Let us hope (well, I, at least, hope) that I will have the time and inspiration to make something of this.

--Drekafluga--

fimmtudagur, 27. nóvember 2003

Strangest things.

Það er eitt sem ég skil ekki (og til hamingju ég að hafa ekki byrjað þennan póst á orðinu "Ég..").
Blogger interfaceið er mismunandi milli tölva. Þegar ég skrái mig inn hérna heima er ég með svona gamaldags look og uppbyggingu en svo í sumum tölvum í skólanum (já, sumum, ekki öllum) lítur þetta allt öðruvísi út. Help-bar til hliðar og allt miklu þægilegra. Meira idiot-proof, sem mér þætti afar þægilegt að hafa hérna heima þegar ég er að spegúlera í síðunni. Ég kann nógu lítið á þetta fyrir, það er eiginlega ekki á það bætandi.

Er líka að leka niður úr þreytu núna. Ekki alveg til þess fallinn að skrifa neitt. En ég vil þó, áður en ég hætti, þakka Hirti fyrir falleg ummæli og hvet alla sem slysast hingað inn til að líta á skrif hans. Það yrði erfitt að verða fyrir vonbrigðum. Hann er undir nafninu Dr. Hack McQuacken hér hægra megin.

En nú sofna ég...

--Tyrael Drekafluga--

miðvikudagur, 26. nóvember 2003

Ehh...

A horse, my kingdom for a horse.

Ég held að ég lifi almennt frekar góðu og þægilegu lífi. Og þegar ég segi almennt þá meina ég alltaf nema núna. Það er nefnilega eins og almættið hafi upgötvað þetta líka, þetta góða og þægilega, og ákveðið að gera eitthvað í málinu. Það gengur auðvitað ekki að hafa mig glaðan. Ég er nefnilega þessi happy-go cheerful týpa, svolítið eins og kender (ef þú veist ekki hvað kender er, hafðu engar áhyggjur. þú ert þá ekki fantasy-nörd) en það er erfitt að helda geðheilsu þegar stelpumál eru flæktari en allt og skólinn skellir á mann verkefni eftir verkefni eftir prófi eftir verkefni. Ég á orðið erfitt með að sofna á kvöldin, án djóks. Ef það væri djók mundi ég hlæja.

Ég er ekki hlægjandi. Hvar er þetta chill sem átti að vera í fjórða bekk? Ég var búinn að ákveða að þetta mundi vera þægilegt skólaár. Í staðinn fékk ég, jú, rólega byrjun skóla-annarinnar en svo var það líklega blessað almættið sem átti orð við kennarana og sýndi þeim nýju námsáætlunina. Eða kannski það hafi ekki verið almættið heldu akkúrat hin hliðin sem andaði sér frá kennara til kennara og heltók þá af píningarþörf og kvalarlosta í garð nemenda sinna.

Ég sendi nýlega umslag, merkt með post-it miða, með nokkrum verkefnum niður til helvítis. Á post-it miðanum stóð: "Learn guys."

...

Vá. Var að lesa þetta yfir og rosalega á ég bágt. Bú-hú. Uss þetta gengur ekki. Maður þarf ekki að þrauka lengi. Er t.d. búinn í prófunum tíunda des (þó ég hafi staðið í þeirri trú í marga daga að það væri ellefta). Þetta er ágætt, bara. Lífið er guuuuuullfallegt.

tack tack

--Drekafluga--

þriðjudagur, 25. nóvember 2003

Go Croatia!

Ég fer til Króatíu! Jaaáá!!!! Woo! Það er að segja, mér finnst afar líklegt, miðað við atburði dagsins í dag, að útskriftarferð stúdenta Kvennaskólans ársins 2004 verði til Króatíu, þessa fallega, fallega lands. Uppáhalds sjónvarpsþátturinn minn þegar ég var úti í Guatemala var á E! Channel og hét Wild On. Í honum var Brooke Burke, einhver fallegasta kvenvera sem stigið hefur fæti á jörðina, að ferðast um heiminn og skemmta sér. Hún vann við partý. Hafði það að atvinnu að flakka á milli Carnival, Mardi-Gras, Thai Moon Festival o.s.frv. þannig að hún hafði verið á öllum skemmtilegustu stöðum jarðarinnar. Og á topp fimm lista hennar yfir svala staði var Króatía. Ég get ekki annað sagt en að ég sé spenntur.

And in local news, Drekafluga, went berserk after not being able to successfully add a comment-type section to his blog page. After the html code had shown no signs of complying to pre-rendered codes from either Klinkfamily or Haloscan, Drekafluga responded by ripping the keyboard loose and smashing it repeatedly into the computer-screen. He then proceeded by kicking the computer, injuring his leg in the process, before finally wrenching the computer from under the desk and running through the living room where he promtly threw the computer-wreakage from the fourth floor balcony.

Ég ætla ekki að eyða fleiri orðum á þetta. Pissed off...

Ég fékk bréf um helgina.

Dear Drekafluga,
We here at The Temple of Eternal Misery and Low Self-Esteem have received word that you, Drekafluga, have acted in ways contrary to the teachings of The Miserable Twit monastery. Seeing that the monastery lies in our jurisdiction, we feel it is our duty to inform you of the following:

1. The Ineffable and Ultimately Amost Unchangeable Codebook
of The Miserable Twit Order (which we feel is really more like a
book of guidelines than actual codes), chapter fourteen, section
E, subsection 7 reads thus: “No self-respecting monk of The
Miserable Twit Order should conduct in kissing, making-out,
caressing or otherwise showing affection towards any member
of either sex, dogs, clowns, Canadians and hot-dog vendors.”

2. In the same chapter and section, subsection 9, the following
is written: “Should one violate any part of section E, subsections
3 – 8, one should be considered as naughty and feel very bad.”

3. The head-board at The Temple of Eternal Misery and Low Self-
Esteem has decided to dismiss you from The Miserable Twit Order
and in due course can no longer influence any decision making of
yours, be it by a code of ours or not.

You are definitely no monk material at this moment but when and if you believe you are, please don’t hesitate to get lost. Do not even think about approaching us.

Thank you,

Zaphod Beeblebrox, head (well, heads, really, I’ve got two of them) of the board.


--------------------
tack tack

--Drekafluga--

sunnudagur, 23. nóvember 2003

It's official

Ég hata html kóðun. Því þá , gætirðu spurt, hún er svo einföld? Ok ef hún er svona svakalega einföd, af hverju finn ég ekki út hvernig ég get breytt helvítis side-barinu hérna til hliðar? Links og Archives lengst inni í textanum og svo nær barið ekki nema örstutt niður þannig að textinn skekkist allur. Ég vil hafa þetta alla leið, bæði upp og niður. Og hvernig stendur á því að ef ég breyti templatinu mikið, fer í nýtt pre-designed look, þá verður Íslenskan að einhverju merkjamáli? Ég skil ekki af hverju og það fer ótrúlega í taugarnar á mér. Ég hlýt bara að hafa verið með ranghugmyndir um gáfnafar mitt, ég er í rauninni ekki mikið gáfaðri en, ja, svona almennur læknanemi til dæmis. Er kannski ekki nema á tannlæknaleveli. *shudders* Ég gæti líka skrifað um fleiri hluti sem fara í taugarnar á mér um þessar mundir en ég vil ekki hanga í neikvæðninni of lengi. Ég er samt pirraður.

Death free throat
from thirst,
mouth from
speech, feet
from earth.
-Kor requiem

--Tyrael Drekafluga--

laugardagur, 22. nóvember 2003

Hooray for the new design!

Jæja, nú ætla ég að prófa að skrifa á Íslensku, svona til tilbreytingar. Og einmitt þá hef ég ekkert að skrifa um, svona til tilbreytingar. Þannig að nú virkar, allavega á mig, eins og það sé leiðinlegra að skrifa / lesa á
Íslensku en Ensku. Þetta er svolítið sorglegt. En hvað um það.

Ég er enn með sultardropa á nefinu. Var úti að hjóla, sjáiði til. Hvenær ætli ég komi því í verk að laga hjólið mitt? Það ískrar í því þegar ég stíg pedalana þannig að alltaf í kring um fólk reyni ég bara að láta hjólið renna sem kemur kannski ennþá asnalegar út heldur en ískrið eitt og sér. Svo á ég eftir að stilla afturbremsuna, hún er skökk þannig að ég neyðist til að reiða mig á frambremsuna eingöngu sem er alls ekki gott í hálku eins og ég komst að um daginn. Var á leiðinni heim úr Kringlunni, bremsaði, datt og mætti ekki World Class í tvær vikur eftir á sökum verkja í mjöðm. Ég er ennþá að ákveða hvern ég ætti að kæra í þessu máli.

Hmm... hvað um ljóð? Þau eru að vísu á Ensku en samt, ég veit ekkert hvað ég er að skrifa hérna hvort eð er.

I dream of dawn and simmering dew.
Through darkness spring and shine anew
But in the end
I just descend
to madness. Sorrow. You.
---
Turmoil, violence, sounds of silence
Booming in my ears.
A searing pain and vicious strain
And joy turns into tears.

Þeir sem til þekkja ættu að geta gert sér grein fyrir um hvað þetta er, í það minnsta hafa grófa hugmynd. En ég nenni þessu ekki lengur. Er heiladauður.

tack tack

--Tyrael Drekafluga--

föstudagur, 21. nóvember 2003

Nerds Galore

Hokay. Me and my friend, known as the Viking Bastard (being the bastard child of a Viking I presume), are both nerds. One must accept this as a fact. It's ineffable. Anyway, being such nerds we were wondering (as opposed to wandering which is entirely too energy consuming): How did computers get so immensely stuck in beige. What's up with that?
Board meeting:
"Well guys. We've got this co-puter thing now and apparently it's going to be used in offices. Got any ideas on how to brigthen the average office-worker's day?"
"I-"
"Shut up Dave. Anyone else?"
"How about the color beige?"
"By George I think he's got it! (ten points to the one who sees the film refference in that line)"

And this was in the 80's! Nothing was beige in the 80's! To quote the Viking Bastard: "..should've been pink or some weird shade of purple.." Hell yes! Why didn't that ever catch on!?! Always with the Star Trek grey. That's an actual shade of grey you know, the Star Trek one. Replied thus by VB: "I know, imagine my surprise when I planned to paint my room and ran into it. I asked the store clerk about it and he said: "Starrrek? Isn't that made out of coconuts?" It was then I thought would be a dandy time to laugh myself silly. Anyway: Miserable twits. It wasn't until IBM came along with the black concept, only I felt they never took it all the way. I mean, a black computer. Why not a black interface and / or message windows. Wouldn't this be wicked? "The program be fucked up. Now click 'OK' before I freeze this shit up, muthafucka." (no pun intended. I merely have a twisted sense of humour)

Bah, enough for now. I consider this quite amusing. And maybe, just maybe in the not so distant future, I will keep mainly to writing in Icelandic.

Ok, stuff. This is stuff. I'm still trying to figure out this stuff. Stuff out.

tack tack

--Tyrael Drekafluga--

p.s. Hvað í fjandanum!?! Þetta kemur geðveikt asnalega út. Geðveikt ójafnar línur og læti. Eins og ég hafi verið að leika mér á Enter takkanum. Rugl. Ég meina, sjáiði (já, öll þrjú) efstu línurnar. Þetta er fáránlegt. Og ég finn ekki html hlutann fyrir font-sizeið í blogginu sjálfu eða bara einhverja ástæðu fyrir þessu. En ég er búinn að fikta smá í html-inu. T.d. er headerinn ekki eins stór og í default. Heh. Þetta er að koma.

Hmm... This be child's play. Þetta er allt í rétta átt. Bæinn að laga textann og þetta virðist allt vera að koma. En ég þarf samt að breyta síðunni allri á einhvern hátt. Hokay. Skiptir engu. Pæli því seinna. Drekafluga út.

fimmtudagur, 20. nóvember 2003

Eh? So this is blogging? I feel like I'm talking into a black hole. I clicked next before I could choose the layout. Now I venture (yes it IS a pretty big thing for me) forth and try to change the horrid appearance of this half-heartedly put up site.

I will deal with this soon enough.

Ah, I have now successfully changed the looks of this experimental thingy of mine and until I can fidget with html coding, this is the one I liked best. And now for my native language. Ókídókí (já, ég veit, Mörður þyrfti samt að bæta þessu inn fyrir næstu orðabók. Gott orð), Ég veit ekki alveg hvað ég er að gera hérna en aðalpælingin var líklega að taka frá drekaflugunafnið áður en einhver uppgötvaði hversu töff það er. Har har har. Btw, halló Gunnþóra. Þú ert sú fyrsta (fyrir utan mig) sem sér þetta. Er bara hægt að koma inn einu bloggi á dag? Ekki? Þarf maður þá að edita sama textann yfir daginn ef maður vill bætra einhverju við? Maður skyldi ekki nota orðið maður meira en maður þarf.

Drekafluga