miðvikudagur, 13. febrúar 2008

Samt sem áður...

Að vissu leyti er ég samt feginn af því mér stendur stuggur af Gísla Marteini og Hönnu Birnu. Vilhjálmur er illskástur af sjálfstæðismönnunum í borginni og ef hann hefði sagt af sér mundi fólk hugsa: "Já þetta var stórmannlegt. Sökudólgurinn gaf sig fram og dró sig út úr stjórn. Þau hin eru bara alveg ágæt." ...eða svo gott sem. Ég gat ekki fest niður þessar hugsanir fyrr en Gunnþóra tók stutta rétt-fyrir-svefninn úttekt á þessu. Það borgar sig að eiga klára kærustu. Mér finnst annars alveg mega ganga frekar á Dag og félaga, eins og mamma minntist á í umsögnunum við síðustu færslu.

tack tack

--Drekafluga spökúlerar--

Engin ummæli: