Djöfulsins sveitti og slefandi horbjóður

Ég keypti mér fylltar Apollo reimar í gær. Þær voru vondar. "Hvernig er það hægt?" heyri ég ykkur spyrja. Jú, það er hægt ef einhverju kvikindinu í framleiðslunni hafi dottið í hug að blanda þvottaefni við fyllinguna en það er einmitt það sem ég held að hafi gerst. Áðan reyndi ég svo að éta þetta aftur en varð að gefast upp. Í dag keypti ég mér svo Chester Fried þar sem mig langaði ekki í lifrina uppi í mötuneyti. Þetta er versti og ófélegasti kjúklingur sem ég hef komist í tæri við. Ef ég fæ ekki salmonellu núna þá er ég ónæmur. Ég held að sá sem setti þvottaefnið í reimarnar hafi verið rekinn af vinnustað sínum og samstundis ráðinn af Nóatúni þar sem hann saurgaði steikingarolíuna, hóstaði, hrækti og hnerraði yfir kjúklinginn, þurrkaði sér í handarkrikunum með honum eða annað álíka, eftir bragðinu að dæma.

Það sem var að bjarga bragðmeðaltali dagsins var ein af lúffengu tertunum þremur síðan á föstudaginn. Lagerinn fékk tertur að gjöf frá PC deildinni og við erum enn að njóta þeirra í dag. Blessaðir spjátrungarnir.

tack tack

--Drekafluga, svangur en samt hálf lystarlaus--